Bir baba, yorgun bir haftanın sonunda, bir Pazar günü uyanır ve eline gazetesini alıp, bütün gün evde dinlenme planları yapar.
Tam bu sırada, oğlu koşarak gelir ve ne zaman dışarı çıkıp parka gideceklerini sorar. Baba oğluna söz vermiştir. Onu bu hafta sonu parka götürecektir ama hiç dışarıya çıkmak istemediğinden dolayı bir bahane uydurması gerekiyordur. Sonra gazetenin promosyon olarak dağıttığı dünya haritası gözüne ilişir.
Önce dünya haritasını küçük parçalara ayırır ve oğluna “Eğer bu haritayı düzeltebilirsen seni parka götürürüm” der. Sonra düşünür ve “Onun bu haritayı tamamlaması tüm gününü alır, ben de rahat rahat evde keyif yaparım” der.
Aradan on dakika geçtikten sonra oğlu babasının yanına koşarak gelir ve “Baba, haritayı tamamladım, artık dışarıya gidebiliriz” der. Adam önce inanamaz ve görmek ister. Gördüğünde ise, hayretler içinde kalarak, bunu nasıl yaptığını sorar.
Çocuğun cevabıyla babası utanç içinde onun ellerinden tutarak çocuğunu parka götürür ve parayla pulla satın alınamayacak bir ders alır küçük çocuğundan,
Çocuk; “Bana verdiğin haritanın arkasında bir insan resmi vardı. İnsanı düzelttiğim zaman dünya kendiliğinden düzeldi” yanıtını verir.
İnsan düzelince, tüm dünya düzelir…
